هر روز همون موزیک ملایم و ارام بخش رو گوش می کنم و فرصت دارم که دقایقی گریزی بزنم به کوچه های تاریکی که با شجاعت جوانی و شاید هم بی باکی های نوجوانی پیموده شد و به دیوارهای بلند و بن بستهای سنگ دلی برخورد کرد .
همیشه یک صدا مانع ریختن قطره هاست ... کجایی هستی ؟ ... پرشین هستم . ایرانی . شش هفت سالی است که اینجا امده ام . بعد از ازدواج . خانواده ام ایران هستند . دلم براشون تنگ شده . اما فکر نمی کنم که به این زودی ها به دیدنشون برم ...
و دوباره همون موزیک نرم و ارام ...
همان کوچه ها ...
همان صدا ...
هر روز ...
