روز شکرگزاری که مثل همیشه فقط بخوربخور بود . بعد از ظهرش هم توی یه پلاستیک اسم همه مون رو انداختیم و قرعه کشیدیم که هر کسی واسه کی کادوی کریسمس بخره . واسه اینکه اگه اینکار رو نکنیم خدا می دونه چند تا کادو باید بخریم و ورشکست بشیم . اسم جاری ام افتاد به من . و اسم من افتاد به یه خانم خیلی خیلی باسلیقه ای که همه دلشون می خواست اسمشون بیفته به اون و اسم همون خانم باسلیقهه افتاد به همسرم :))
فردای روز شکرگزاری همه فروشگاهها از قبل تبلیغ می کنند که چه اجناسی رو با چه قیمتهای ارزونی حراج می کنن اگه کسی واقعا چیزی بخواد باید پنج صبح بره دنبالش چون از اون موقع است که فروشگاهها رو باز می کنن و مردم میرن خرید . من امسال می خواستم دوربین دیجیتال بخرم اما درست در اخرین لحظه وقتی توی فروشگاه بودم نظرم عوض شد و دو تا جاروبرقی خریدم که هر کدوم فقط ده دلار بود . یکی واسه خودم و یکی هم واسه همون خانم باسلیقهه که از طرف همسرم کادو کریسمسش باشه . قیمت تلویزیون سی و دواینچ فلت اسکرین 80 دلار . دی وی دی پلیر40 دلار . فلت گریل 14 دلار . اب میوه گیری 4 دلار . لباس و کفش و اینجور چیزها هم خیلی ارزون ...
عصر همون روز وقتی رفتم سر کار دیدم چه جمعیتی انجاست . تمام درختهای کریسمس رو خریده بودن . انقدر گل و روبان و سبد کریسمس و چراغ تزیین و شمع فروش رفته بودم که دیگه چیزی باقی نمونده بود . همیشه فکر می کنم خوبی اش اینه که هر کسی با هر درامدی می تونه خوشحال باشه . خیلی از فروشگاهها هستند که جنسهای مختلف رو که توی فروشگاههای معروف فروش نرفته می ارن و با قیمت خیلی مناسب می فروشن . اگه کسی انقدر وضعش خوب نباشه که بتونه از فروشگاههای خوب خرید کنه می تونه توی این نوع فروشگاهها جنسهای خوبی پیدا کنه . معمولا مردم توی فروشگاههای مواد غذایی هر چیزی می خرن یه دونه هم واسه دونیت می خرن و جلوی در فروشگاهها پر از بسته هایی میشه که مردم دونیت می کنن . خصوصا نزدیک روز شکرگزاری و روز کریسمس .
امیدوارم سال جدیدی که می اد واسه همه مردم دنیا سال خوبی باشه . امیدوارم من هم بتونم یه دوربین دیجیتالی بخرم که چند تا عکس بگذارم اینجا ...
