این دو سه روز گذشته اون حالی که بر من گذشت خدا برای هیچ کافری نیاره . ویروس سرماخوردگی که از یه طرف داشت خونه زاد میشد و ولکن معامله هم نبود . سردرد امانمو بریده بود . تب کرده بودم . فشار خونم پایین بود و از بی حالی نمی تونستم حرف بزنم . هر چی می خوردم گلاب به روتون بالا می اوردم . از طرفی زد و روکش دندون نیشم هم افتاد که دیگه قوز بالاقوز شد . خدا سایه این فرشته به قول خودش بی بال و پر رو از سر ما کم نکنه . هر کاری از دستش بر می امد کرد . تمام سر و صورت و کله ام رو ویکس مالید که شاید سردردم خوب بشه . تا تونست مایعات و مواد غذایی کم حجم و مقوی بهم داد . یه کم که بهتر شدم شیرموز و عسل و اینشور و بعدش هم قرص مسکن و ویتامین . شبها هم واسه اینکه بتونم با این همه درد بخوابم بهم نایت کوایل می داد که جاتون خالی چیزی از مواد مخدر کم نداشت چنان منو به دنیای خلسه می برد که دیگه نمی خواستم به این دنیا برگردم .
امروز حالم خیلی بهتر شد . تونستم از جام بلند شم یه دوری توی خونه زدم دیدم این عزیز دل من انقدر شسته و سابیده که همه چیز برق می زنه . میگه می خواستم ویروسها از این خونه برن . خلاصه اینکه خیلی شرمنده کرد .
هوا تقریبا سرد شده . البته شنیدم که تورنتو برف امده . اینجا از این خبرها نمیشه تا شب کریسمس که واقعا در نوع خودش معجزه ای میشه و برف می باره . این چند سال همینطور بوده . واقعا از ته دل ارزو می کنم که سال جدید خیلی بهتر از این سالی باشه که داره میگذره . از حالا تقویم های سال دوهزار و شش با تبلیغات پیتزا یا معاملات ملکی ها و کمپانی های مختلف به دستمون می رسه . معمولا بعد از روز شکرگزاری مردم شروع می کنن به تزیین کریسمس و گذاشتن درخت که ما البته از هفته پیش این کار رو کردیم دلیلش هم این بود که وقتی درخت رو خریدم همون موقع گذاشتمش گوشه اتاق .
البته همه زندگی ما به جشن شکرگزاری و کریسمس ختم نمیشه همیشه یه چیزهایی هست که ادم ترجیح میده کمتر در موردش حرف بزنه مثل دلتنگی ها مثل شوک زدگی ها از بعضی از خبرها مثل انتظار ...
بازم باید صبر کرد ...
