دور میز شام نشستیم صحبت از اشنایی میشه که توی ایران زندگی می کنه . اشناهه زنگ زده میگه نمیشه با یک وکیل مشورت کنید یه کاری بکنید ما از این مملکت بیرون بیایم . بعد صحبت میره سر این موضوع تکراری که چرا مردم نمیتونن خودشون رو با شرایطشون هماهنگ کنن . مادر همسرم که از همه با تجربه تره از قدیمها حرف میزنه بقیه هم نظرشون رو میگن .
از من می پرسن میگم من هم بعد از پنج سال دیگه قدیمی شدم فقط می تونم بگم اون چیزهایی که من دیدم توی اون مملکت شما نمی تونین تصور کنید . مثل اینکه من بگم یه نفر میره توی یه مانتو فروشی میگه اقا هر کاری می خوای بکنی من در اختیارتم فقط یه مانتو جاش برمیدارم . این مثال هم مال پنج سال پیشه حالا حتما دیگه اوضاع خرابتر هم شده .
میگن وقتی وضع اقتصادی خرابه چرا مردم به هم بیشتر نمی رسن ظاهرا باید بچه ها برن با خانواده هاشون زندگی کنن خرجها رو کاهش بدن . عشق و علاقه رو زیاد کنن که توی شرایط بد درد همدیگه رو کم کنن . میگم این چیزها مال نسل قدیمه مال مادر و مادر بزرگهای ماست . نسل جدید تحصیل کرده است یه متر زبون داره واسه خودش . استقلال میخواد حالا مهم نیست چه جوری فراهم بشه .
میگن سواد و تحصیلات که فرهنگ رو بالا میبره پس چرا مردم اینقدر خرافاتی و خشک مقدس شدن . میگم وقتی هر روز جلوی یه دیوار نگهت دارن که روش نوشته شرع و اسلام نمی تونی جور دیگه فکر کنی . با رادیو و تلویزیون و مسجد و منبر و ولادت و شهادتی که هر روز زندگی مردم رو تحت تاثیر قرار میده بهتر از این انتظار نداشته باشین . میگن پس چرا قیافه ها اینقدر از فرنگ برگشته است . میگم تا بوده ایرونی کپی کار بوده اینها هم دلشون به همین چیزها خوشه .
میگن فکر می کنی مهاجرت بهتره از زندگی توی اون مملکته . میگم نمی تونم قضاوت کنم بستگی به ادمش داره وقتی فکر می کنم چقدر مردم اونجا پوچ زندگی می کنن گریه ام میگیره اما وقتی فکر می کنم چقدر باید بیان این سر دنیا زحمت بکشن تا دیگه پوچ نباشن فکر می کنم نمی تونن از پس اش بربیان . بستگی به ادمش داره . به هیچکس توصیه ای نکنید بگذارین خودشون تصمیم بگیرن ...
