درست با امدن من به اینجا کامپیوتر هم به خانه مان امد . بنابراین ارتباط خبری ما از منبع کانالهای تلویزیونی به منابع سایت اینترنتی و طبیعتا دیدن عکسهایی از وطن و هموطنان هم وسعت یافت . یکی از کارهای مفیدی که در این چهار سال و اندی برای همسرم انجام دادم اموزش تشخیص هویت هموطنان توسط ریش شان بوده . همسرم که درست همزمان با انقلاب پرشکوه از وطن خارج شدند تنها ریش بزی یادشان است و ریش داریوش و ریش درویش های قدیم و ریش خمینی خدا نیامرز .
در این زمینه بنده رنج فراوان بردم تا بیاموزم که ریش با موی بلند مخصوص هنرمندان است و ریش با بلوز سفید و یقه اخوندی و دگمه بسته زیر گلوگاه مختص حزب اله و لباس شخصی ها .
ته ریش مخصوص بچه های بسیج مسجد و ریش از نوع دو رنگ اسپیشیال رییس جمهور مابه سبق .
و انهایی که ریش ندارند معمولا ضد دولت هستند و میشود رویشان کمی تا اندکی حساب باز کرد .
از شما چه پنهان که مانند گرامر انگلیسی فراوان استثنا هم وجود دارد .
مثلا رفسنجانی که چند رشته مو بطور پراکنده دارد و حکومتی است .
یا اغاجری که ته ریش دارد و موی بلند که هنرمند نیست .
مثل بیشتر اقازاده ها که سه تیغه اند و جز عوامل حکومتی اند .
مثل پدر من که ریش دارد و ضد حکومتی است !
دیروز عکس داوطلبان کنکور را می دید که از سر و کول هم بالا می رفتند تا کارت ورودی شان را بگیرند ان وسط یک نفر که ریش داشت پیدا کرد و گفت این لباس شخصی بین اینها چکار می کنه !!
خندیدم گفتم این بنده خدا انقدر درس خونده وقت نکرده ریشش رو بزنه ! (این ریش از چه نوعی است خدا می داند )
اخرش راحت تر است که بگویم عزیز من یک سفر برو ایران و از نزدیک با مردم ارتباط برقرار کن اگر زنده و سالم برگشتی دیگر مشکلی از نظر شناسایی هویت توسط ریش پیدا نخواهی کرد .
والسلام
