گاهی از اینکه اینقدر ایران از لحاظ اعتبار خارجی وضعش خرابه غصه ام میگیره . در عرض همین یکی دو هفته قبل کشور امریکا کانادا و انگلیس از اتباع خودشان در خواست کردند که به دلیل عدم امنیت جانی وارد ایران نشوند . درست مثل یک کشور حامل بیماری تیفوس !
ادم وقتی می بیند که در این دوبی فسقلی که تا همین چند سال پیش بی اب و علف بود سیستم بانکی اش کارتهای اعتباری امریکا را پوشش میدهد و در ایران هنوز باید اسکناس رایج کشور را رو به سمت خورشید نگه دارند تا از تقلبی نبودنش اطمینان پیدا کنن یا وقتی به کمپانی ای در امریکا زنگ می زنی که مشکل تلفن و یا کامپیوترت را حل کنند از لهجه هندی طرف می فهمی که داری با یک نفر در هند صحبت می کنی و افسوس می خوری که این همه متخصص ایرانی بیکار می چرخند و دل دولت به شعارهایش خوش است . وقتی امروز بوش را دیدم که بین جمعیت غیر قابل تصور گرجستانی ها سخنرانی می کرد تا به همه کشورهای همسایه بفهماند انقدر گرجستان امن هست که هواپیمای رییس جمهور امریکا روی زمین ان فرود اید . باز هم تحقیر شدم .
***
چند روز پیش گزارشی پخش میشد در رابطه با گرون شدن بنزین . همسرم گفت میدونی که کسانی که داوطلبانه به مردم کمک می کنند گرونی بنزین خیلی هاشون را از اینکار منصرف می کنه . یکی از این کارهای داوطلبانه (یعنی بدون مزد) بردن غذا برای سالمندانی است که توانایی خرید کردن یا پخت و پز ندارند و براشون غذا برده میشه .
من اصلا نمی دونستم همچین خدماتی هم وجود داره . اینجا اگه کسی نتونه غذا درست کنه می تونه به مراکزی زنگ بزنه ادرس بده تا براش غذا ببرن . البته واضح و مبرهن است که اینجا هیچکس به فکر کلک زدن نمی افته مثلا سرحال و جوون باشه و به اینجور مراکز زنگ بزنه !!!
