راستش هیچ چیزی نمی تونه بعضی از ساعتهای خسته کننده و شلوغ زندگی رو تسکین بده به جز یک همسر خنده رو که همیشه یه فکرها و حرفهایی رو در ذهنش داره واسه خندوندن و عوض کردن جو ! انهایی که ازدواج نکردن نمی دونن وقتی که دو نفر در زندگی مشترکشون گاهی مجبور میشن در مورد بعضی چیزهای خیلی جدی فکر کنند بحث کنند با هم کلنجار برن که همدیگه رو متقاعد کنند گاهی هم صداشون رو بدون اینکه بخوان از حد معمول بالاتر می برن و بدون اینکه بدونن با حرارت دستهاشون رو بالا و پایین می برن بعد یه دفعه همسرشون وسط این اوضاع شروع کنه به اواز خوندن و بشکن زدن که " تو عزیز دلمی . تو عزیز دلمی . دست دست . اگه دست نزنین دیگه نمی خونم !" اون موقع است که نه تنها خنده ات می گیره بلکه در کمال ناباوری به وجود خدا ازش شکر می کنی که همچین همسری نصیبت شده ... البته گاهی هم از این اخلاق حرص می خوری وقتی که داری توی اشپزخونه غذا درست می کنی و یکی از اعضا مهم خانواده همسرت زنگ می زنه و می پرسه فلانی چکار می کنه و همسرت میگه : فلانی خیلی سخت داره زحمت می کشه و از صبح توی اشپزخونه بوده و بعد هم توضیح میده که چطوری در چند تا قوطی کنسرو لوبیا رو باز کرده و در قابلمه خالی کردی . اون وقت هم خنده ات می گیره و هم حرص می خوری ! بعد هم که غذا تموم میشه نونهای اضافی رو خورد میکنه و با لفظ اخوندی می گه که خمس و ذکات رحمتهای خدا رو باید داد و نونها رو میبره توی حیاط که بریزه برای مرغهای دریایی که معمولا سر راه می ان یه شکمی از غذا در می ارن و وقتی برمیگرده میگه خیلی تشکر کردن گفتن اگه میشه به کیمیا خانم بگین فردا قرمه سبزی درست کنه !(اخه همسرمن خیلی قرمه سبزی دوست داره ) ...
خلاصه بگم که اگه هنوز دستی به اتش نزدین و قصد دارین ازدواج کنین یادتون باشه یه همسر خنده رو غنیمتی است انچنانی ... خدا حفظش کند .
